Immediately as I started my photographic career I saw an amazing opportunity to combine various images of the world with the world of ideas and my own psychic world.
Whatever fear I had, prior to this revelation, was driven away by the freedom I felt when I realized that it was ‘just me and light’. This cathartic experience both moved me and freed me. Whatever I feel I first see it inside me in the forms of images, clearly and precisely, hence, my pictures become self-portraits striving to survive and relate to the outer world. My work examines the Agony and the Threat deriving from the psychological aspects that most of us share, namely survival, loneliness, weakness and conflict.
The City is my terrain. The power and authority that it radiates is both overwhelming and breathtaking. I am cautious. I avoid abrupt moves. I am just circling her. In the Sacred Shadows album one can see trapped images struggling to return to the cosmos and escape oblivion. Just like images from the Unconscious fighting for a life of their own. In Unborderville things turn out more edgy, pushing the limits harder. As if I’m trying to decide what to do with all I have and decide my next move.
On the other hand, in Within the Mind the city, safely tucked away in the secure envelopment of its walls is being transformed into a space of endearment where love, connection and a feeling of safety are brought to a test. Something personal, but not private, is being revealed.
The constant need I feel to substitute the introvert with the extrovert strictly passes through the photographic process. My relationship to photography becomes dialectic. I allow her to dictate all my moves to me. Occasionally I remain discreet and subtle with the things that wish to remain secret, while, sometimes, I take a more aggressive stand with things that I prefer revealed to me. Photography constantly invites me to use her both as an escape route to various turns of life and as a safe shelter whenever I need one.
Athens 2013
Από την εκκίνηση της φωτογραφικής μου πορείας είδα τη δυνατότητα να μπορώ να μεταφέρω εικόνες του κόσμου σε σύνθεση με τον κόσμο των ιδεών και τον ψυχικό μου κόσμο.
Ο φόβος, ως κατάσταση πριν το άνοιγμα, καταλύθηκε από τη σχέση ”είμαι εγώ και το φως”. Ο τρόπος αυτός με συγκίνησε και με απελευθέρωσε. Αυτό που νιώθω, το βλέπω μέσα μου σε εικόνες, καθαρά και με ακρίβεια, έτσι οι πίνακές μου γίνονται αυτοπροσωπογραφίες επιθυμώντας να σταθούν και να συνδεθούν με το εξωτερικό κόσμο. Ερευνώ την Αγωνία και την Απειλή που προκύπτουν από τις ψυχολογικές πτυχές που οι περισσότεροι μοιραζόμαστε, επιβίωση, μοναξιά, αδυναμίες, συγκρούσεις.
Πεδίο μου είναι η Πόλις. Η δύναμις και η εξουσία που πρεσβεύει είναι σχεδόν εξουθενωτική αλλά με συναρπάζει. Κινούμε διπλωματικά. Την κυκλώνω περιφερειακά. Στη σειρά Sacred Shadows βλέπω παγιδευμένες εικόνες που επιμένουν, να επανέλθουν στο στερέωμα, να βγουν από τη λήθη. Είναι μάλλον εικόνες του υποσυνείδητου που θέλουν να ζήσουν. Στο Unborderville τα όρια γίνονται σκληρά, δεν πάει παραπέρα. Τι θα κάνω μ αυτό που έχω και ποια είναι η επόμενη κίνηση?
Ενώ στην ενότητα Within the Mind με την πόλη πίσω απ το τοίχος σε χώρο στοργής η αγάπη, η σύνδεση, η ασφάλεια δοκιμάζονται. Αποκαλύπτεται κάτι προσωπικό αλλά όχι ιδιωτικό.
Η ανάγκη να συνδέω την εσωτερικότητα με τον εξωτερικό κόσμο περνάει μέσα από τη φωτογραφική διαδικασία.Η σχέση μου με τη φωτογραφία έγινε διαλεκτική. Την αφήνω να μου υπαγορεύει πως να κινηθώ. Άλλες φορές είμαι διακριτική μ αυτό που θέλει να μείνει στο σκοτάδι άλλες πάλι κινούμε επιθετικά μ αυτό που θέλω να μου φανερωθεί. Συνεχώς με ενθαρρύνει, να δω ότι η ζωή είναι εκεί με πολλά σημεία φυγής αλλά και να ησυχάσω όταν χρειάζομαι καταφύγιο.
Αθήνα 2013